• RSS

sobota, 15 stycznia 2011

Apple?


Czas zatrzymał w miejscu. 
Tak się dookoła zrobiło refleksyjnie, w tym całym biegu dnia powszedniego, romantycznie wręcz... A poważnie, zegarek mi stanął. Mam taki nakręcany dzyndzelkiem z tyłu, którego jak się rano nie nakręci, to do wieczora nie pociągnie. I odwrotnie - jak się go wieczorem nie pomizia tam z tyłu, to rano tylko zegar w komórce ratuje. Nakręcany cyferblat jest z tych oldschoolowych, w których nie należy nawet wypróbowywać funkcji budzika. Bo drze się wniebogłosy i broń panie boże żeby go ktoś w ogóle nakręcił i przekonał się o tym rano. Nie wiem ile to może wydawać decybeli, ale pobudka jest taka, jakbyście puścili radio albo muzykę z głośników na komputerze stacjonarnym na full (laptopy o tyle wygrywają, że dźwiękiem z nich nie da się przebić bębenków - czasami zresztą ten dźwięk przebić się przez próg słyszalności w ogóle nie może, a już szczególnie jak mam prezentację z dźwiękiem i koniecznie chcę ją pokazać z dźwiękiem osobom siedzącym 3 metry od laptopa). I w tym całym zabieganiu, z nienakręconym zegarkiem, przypomniałam sobie o muffinach, o pardon, cupcakes, jeśli mam być nazwowo poprawna, technologicznych z apple.


Jabłkowe, ze znaczkiem mającym być jak Apple. Bo nadgryzione jabłko jest na monitorze, na którym montują się nasze filmy dziennikarskie, a przy których montowaniu siedzi, je i chyba prawie śpi najcierpliwsza osoba na świecie do bawienia się suwakami, obrazkami, sekwencjami czasowymi i już nie mogę wymyślić czym, bo jak mnie kiedyś zamknięto z Koko w montażowni, to przez pół godziny nie mogłyśmy wpaść jak się uruchamia program, a z kobiecej dumy i żeby nie wypaść na typowe baby, co to się na komputerze nie znają, przez dwa kwadranse wciskałyśmy wszystko po kolei. Aż w końcu zadzwoniłyśmy po informatyka, który włączył nam program dwoma kliknięciami. To się musiało tak skończyć.
A Kasia to wszystko ogarnia. Nie dość, że szczerze ją podziwiam, że się w tym nie gubi, to jeszcze klepie to wszystko na czas. W montażowni musi być jakaś dziura czasoprzestrzenna, która rozciąga czas. 


A, jeszcze coś. Zorientowałam się po przekrojeniu jednego muffinka, jakie fajne bąbelkowe wyszły. Sama się do siebie zachwyciłam budową muffinkowego korpusu, tak bardzo mi się spodobały :)


Jabłkowe cupcakes

Składniki:
muffiny:
  • 6 łyżek oleju z pestek słonecznika albo 80 g stopionego i wystudzonego masła
  • 280 g pełnoziarnistej mąki
  • 1 płaska łyżka proszku do pieczenia/sody
  • szczypta soli
  • 100 g cukru (dałam brązowy)
  • 2 jajka
  • szklanka mleka albo jogurtu naturalnego
  • jedno duże albo dwa małe jabłka, obrane i pokrojone w kostkę
krem:
  • tu dwie opcje: albo krem maślany, albo bita śmietana. Ja dałam bitą śmietanę (mały kubek śmietanki kremówki 30 albo 36%, jedna łyżeczka cukru pudru), bo kremu maślanego nie lubię (albo podaję proporcje: 100 g masła i 180 g cukru pudru)
jabłkowa dekoracja:
  • marcepan barwiony na zielono sokiem z kiwi (możesz też naturalnym zielonym barwnikiem spożywczym)
  • lub, jeśli nie masz marcepanu - zielona masa cukrowa
(część muffinek zrobiłam z jabłkami według przepisu, inne puste - tu te bezjabłkowe)

Przygotowanie:
Nagrzej piekarnik do 200 stopni C. Tradycyjnie na muffiny weź dwie miski. W jednej wymieszaj wszystko suche: mąkę, sodę albo proszek, sól i cukier plus jabłka. Do drugiej miski wlej wszystko, co mokre. A więc na początek rozmemłaj w niej lekko widelcem albo trzepaczką jajka, wlej mleko i olej albo masło. W misce z suchym zrób pośrodku dołek i wlej do niego zawartość mokrej miski. Wymieszaj drewnianą szpatułką wszystkie składniki - tylko na tyle, żeby się ze sobą połączyły, nic więcej. Nie mieszaj bardzo dokładnie.
Przekładaj masę do formy muffinkowej wyłożonej papilotkami. Powinno wyjść ci 12 dużych muffinek, a jak zostanie trochę ciasta, to upiecz druga partię. Piecz 20 minut. Odstaw do wystygnięcia - na choćby lekko ciepłe muffinki nie możesz nakładać kremu ani bitej śmietany, bo spłynie. 
Ubij bita śmietanę (najlepsza wyjdzie, jak przed ubijaniem schłodzisz ją i miskę, w której będziesz ubijać, w lodówce) albo chłodne masło z cukrem. Przełóż masę do rękawa cukierniczego albo zwykłego foliowego woreczka, w którym odetnij róg i wyciskaj na muffinkę.
Zielony marcepan lub zieloną masę cukrową rozwałkuj na ok. 2-3 mm i albo foremką (jeśli masz taką w kształcie jabłka), albo nożem wycinaj jabłka. W przypadku kremu maślanego, jeśli widzisz, że nie zastygł wystarczająco, możesz wsadzić muffiny z nim na wierzchu do lodówki na ok. godzinę lub dwie. Z bita śmietaną nie powinno być takiego problemu. Delikatnie kładź na wierzchu wycięte jabłka. I już. Muffinki można przechowywać w lodówce.


Elizabeth Gilbert, Jedz, módl się, kochaj

Nie czytajcie tej książki. Wybaczcie tak mocny początek, ale jeśli widziałyście (widzieliście) film (ja nie widziałam, ale podejrzewam, że jest sto razy lepszy niż książka) albo nawet go nie widziałyście (widzieliście) i wahacie się, czy po książkę sięgnąć czy nie - ja chciałabym usłyszeć przed otwarciem jej, żebym ją natychmiast zamknęła i wzięła się za coś innego. Wytłumaczę inaczej. Jeśli lubicie styl pisania Tokarczuk, Marqueza, Capote, Woody'ego Allena, taki trochę poplątany i z tajemnicami, to wydaje mi się, że jest wielce prawdopodobne, że styl Gilbert nie przypadnie wam do gustu. Obym się myliła, bo życzę każdemu, żeby jego książka, z której jest megadumny, rozchodziła się w milionowych nakładach. Ale jednocześnie czytania tego akurat milionowego nakładu - szczerze odradzam. Była teza, to teraz by się przydało uzasadnienie. Książka to typowy chick-lit, czyli książka pełna babskich problemów. Ja takich nie lubię, bo uważam to za bardzo stereotypowe podejście. Chick-lit, tak według definicji, to literatura pisana przez kobiety dla innych kobiet, której główną bohaterką jest dwudziesto- albo trzydziestolatka, która ma bardzo dużo: miłość, pieniądze, robi karierę i często szybko żyje. Fabuła rozpoczyna się zazwyczaj w punkcie zwrotnym życia bohaterki i żeby doprowadzić do jego zmiany na lepsze, przechodzi ona przez różne stany emocjonalne: zagubienie, zdezorientowanie, wreszcie pojawia się olśniewająca idea, która kiełkuje i z tego procesu książka kończy się zazwyczaj happy endem. Musi być co najmniej jeden wątek miłosny, a całość ma się łatwo i lekko czytać (Anglicy mają na to bardzo ładne słówko, którym definiują właśnie chick-lit: lightheartedly). Oczywiście, są świetne książki pisane schematem chick-lit. Znam ich mało, bo jestem w stanie je wymienić na palcach jednej ręki, ale znam. Jednak Jedz, módl się, kochaj mi się nie podobało wcale. Nie lubię mieć oczywistych wątków w książce i nie lubię czytać o tym, jak główna bohaterka, Liz, zmaga się sama ze swoim umysłem, prowadząc z nim dialogi, w których nie może pojąć dlaczego jest nieszczęśliwa i gdzie znaleźć szczęście, bo przecież nie może pozwolić sobie na to szczęście, ale dlaczego nie pozwala sobie na szczęście? co ją hamuje?, och, chyba to, że po prostu nie może sobie na nie pozwolić. I tak w koło Macieju. To nie typ literatury dla mnie. Przeszkodziło mi też to, że dokładnie wiedziałam, co znajdę w kolejnych częściach książki (bo książka dzieli się na jedz - Włochy, módl się - Indie i kochaj - Bali). A więc wiedziałam, że w pierwszej części będzie głównie jeść i z Włochem, którego pozwała, nie połączy jej żadna miłość. W Indiach - jak to w Indiach, będzie chodzić na jogę i rozmawiać ze swoim umysłem, próbować się relaksować. A na Bali znajdzie miłość, więc prawdopodobnie pierwszy mężczyzna, który się nią zainteresuje, będzie tym jedynym. Och, ja nie lubię takich oczywistości.

42 komentarze:

Anonimowy pisze...

Rzeczywiście cudowne są te muffinki, Asiu! Fajnie mają z Tobą koleżanki, skoro za trudy odwdzięczasz im się takimi pysznościami. :)

Co do "Jedz, módl się i kochaj" - widziałam film i zachwycił mnie wizualną częścią. Przepięknie sfilmowane zachwycające krajobrazy. Nic, tylko się zakochać i pomarzyć sobie o takiej podróży. Za to sama treść... Tak jak napisałaś - płytka i przewidywalna. Też za taką nie przepadam...

Ściskam! :)

flusso pisze...

Świetne Jabłuszka! a te bąbelki faktycznie fajnie wyglądają :D

Barbara Bastamb pisze...

...ale Ty masz zamiłowania do pieczenia...koleżanki mają z Tobą dobrze....śliczne, zielone jabłuszko...pozdrawiam...

Hania-Kasia pisze...

Mnie ta książka też nie zachwyciała i dziwię się zachwytom wielu kobiet na jej temat. Czytałam nawet, że są organizowane wyprawy śladami głównej bohaterki. Szczerze mówiąc, utknęłam w połowie książki i od dłuższego czasu leży gdzieś odłożona, czekając na dokończenie. Wcale mnie nie ciągnie, aby ją dokończyć.

Muffinki fajnie bąbelkowe a jabłuszko urocze.

Rita pisze...

ha! zastanawiałam się czy kupic tą książkę ale teraz to już na pewno sobie ją odpuszczę, ewentualnie obejrzę film;)
cupcakes piękne wyszły :))
zapomniałabym napisac! tiramisu zrobiłyśmy z siostrą:) jest pyszne! dobrze,że użyłam dwa razy więcej składników bo już by go nie było;)
uściski!
Just

Monika pisze...

Ale fajnie mają z Tobą koleżanki :)))

Zupełnie nie miałam pojęcia że księżki tego typu mają szufladkę o nazwie "chic-lit", szczerze mówiąc po wysypie tej literatury parę lat temu zastanawiałam się kiedy coś takiego powstanie no i prosze - jest, fajnie wiedzieć :)

Pozdrowień moc Kuchareczko :)))

Wiewióra pisze...

Książki nie czytałam i po obejrzeniu wielce rozczarowującego filmu zapewne nie przeczytam. A muffinki cudne!!!

kabamaiga pisze...

To dołączam do grona niezbyt zachwyconych filmem. Obejrzeliśmy razem z mężem i po temacie. Nie wymieniliśmy chyba więcej niż dwóch zdań na jego temat. Chociaż kilka cytatów utknęło mi w pamięci. Jeden jak znalazł do dzisiejszego przepisu: "Muffin tops" w odniesieniu do kobiecych brzuszków tu i ówdzie zaokrąglonych, oraz "The most important gets cleaned" kiedy Włoszka nalała czajnik wody do wanny.

Arvén pisze...

Jaa, w przekroju ta babeczka jest po prostu świetna! Ja jestem applemaniakiem, ale na macintosha się nie przesiądę...brak photoshopa dotkliwie mógłby mnie zaboleć ;)

A ksiązkę miałam już w koszyku żeby kupić - i się rozmyśliłam. Chyba słusznie.

KUCHARNIA, Anna-Maria pisze...

Kuchareczko! Cudowne babeczki! Pozdrawiam Cię!

kasiexa pisze...

dzięki za przepis ciekawy na muffinki, moja córa się w nich specjalizuje...w takim razie film obejrzę a książki nie przeczytam:)0

Monia pisze...

Aj, Aśku, a wyobraź sobie, jakie było moje przerażenie, kiedy przyjechałam do Torunia w listopadzie, a tam w domu wszystkie książki przeczytane, a skończyły mi się pieniądze i nieśmiało podeszłam do matkowego "Jedz, módl się, ble ble" i nie mogłam zdzierżyć ni pół strony. Język, jakim pisze ta pani to jest jakiś koszmar. Na szczęście mamie też się nie podobało;-)
I pożyczyła mi pieniądze na Marco Polo, ktory cały czas czeka na przeczytanie;)

Asia pisze...

Ale się zadumiałam waszymi odpowiedziami! W sensie bardzo pozytywnym :) Myślałam, że, naprawdę, posypie się grad uwag pod tytułem "jak to, to świetna książka jest", a tymczasem nie tylko dla mnie przejście tej ksiązki było koszmarem. Serio.
Och, jak ja was lubię! :D

Monia - i chwała ci panie, że masz Marco Polo zamiast jedzenia, modlitwy i kochania ;)

Kasia pisze...

Asia, ja też się z tobą zgadzam. Dla mnie książka była nie do zdzierżenia, myslałam, że tylko ze mną jest coś nie tak, bo dookoła wszystkim znajomym się podobała. Całkowicie się z tobą zgadzam, że jest totalnie przewidywalna. Ja się nudziłam, kiedy ją czytałam. I wcale nie śmieszył mnie humor, który podobno powinien mnie śmieszyć, bo żadnego humoru w niej nie widziałam.

Za to, z innej beczki - muffiny są super! Alez ty jesteś pomysłowe i zdolne dziewczę! Sprawia mi ogromną przyjemność oglądanie Twoich wypieków :)

Karmel-itka pisze...

och, babeczki cudne!
te jabłuszka takie optymistyczne ;]

Javorkowo Aga Jaw pisze...

apple jak najbardziej

atina pisze...

Wow! absolutnie rewelacyjnie wyglądają! Bardzo mi się podobają:)

Asia pisze...

dzięki dziewczyny :)

ulcik pisze...

piękne bąbelki :) a co do książki mam takie samo zdanie :)

basia pisze...

Asienko, po kilku szalenstwach z muffinami postanowilam dac spokoj na jakis czas. po Twoich zdjeciach znowu mam ochote je piec. Są przesliczne!

Majana pisze...

Asiu kochana, jak ja lubię Cię czytać! Tekst z zegarkiem rewelacyjny:)))
hehe;D
Muffiny są super, po prostu niesamowite! :) Chętnie bym zjadła taką. Środeczek rzeczywiście bombowy :)
Pozdrawiam Cię serdecznie:*

Amber pisze...

Pięknie Cię czytać...
Ja nie jestem zachwycona tą literaturą. Uważam ją za sztuczną i pozbawioną ,pazura'. Ale o gustach się nie dyskutuje...
Babeczki śliczne! W sam raz do schrupania na drugie śniadanie.

Monica pisze...

Niezwykle urocze to jabłuszko na muffinach :)
Czytałam już jakiś czas temu tę książkę, o której piszesz. Była lekka i przyjemna...nic górnolotnego...taki zapełniacz wolnego czasu do popołudniowej kawy. Lubię podróże i dlatego ją kupiłam. Spodziewałam się czegoś lepszego, ale różnie to bywa... Filmu nie oglądałam.
Pozdrawiam!

mySia pisze...

Twoj blog jest przepiekny :) pozdrawiam serdecznie!

kulinarne-smaki pisze...

to jabłuszko jest bombaśne :)

Asia pisze...

Amber, właśnie o gustach się dyskutuje! :) Mój gust, czyjś gust i wychodzi z tego dyskusja. Ważne tylko, w jaki sposób sie dyskutuje o gustach. Bo mozna zjechac druga ososbe i wtedy w ogole dyskusji nie ma, a mozna chciec dyskutowac, żeby się czegos dowiedziec i wtedy, mimo że masz swoje zdanie, to jestes ciekawa zdania drugiej osoby i moga wyjsc z tego fajne rzeczy dla obu stron :)

ola7 pisze...

Ja czytalam ksiazke i poszlam na film i coz moge Ci powiedziec? Ksiazka weszla plynnie jak slodka buleczka:) ale to dlatego ze bardzo lubie czytac prawie wszystko. Jest w moim zyciu literatura ambitna i literatura komercyjna tak jak ta. Przeszlam przez nia i bardzo pozytywnie mnie nastroila ale pomyslalam tez sobie, ze w zyciu proznego czlowieka wszystko staje sie mega wazne. Ludzie aby odnalezc to czego szukaja posuwaja sie do tak dalekich podrozy, cierpien a zmiana taka jak zaszla w tej bohatera powinna zaczac sie od niej samej. Dlatego uwazam ze ta ksiazka pomimo plycizny tematu dotyczy jednak wielu ludzi, ktorzy aby udowodnic sobie jak bardzo sa potrzebni wspinaja sie na Kilimandzaro.
Twoje ciacho pyszne:)

anytsujx pisze...

Fajny zegarek, od razu przypomniał mi się zegarek mojego dziadka, który nosił na łańcuszku w kieszeni w marynarce, również często go nakręcał, albo rano lub wieczorem ...

A muffinki wyglądają super, w przekroju rewelacyjnie.

Asia pisze...

Podoba mi się: "płynnie jak słodka bułeczka" :) A widzisz Olu, moja mama tez czytala tę ksiazkę i jest nią zachwycona. I myślę sobie, że to dobrze, bo jestem zdania niech każdy lubi co chce, wtedy jest róznorodnie i wesoło.
Uściski! :)

Eff pisze...

Myślałam, że to zabawy lukrem plastycznym, a tu proszę, zielony marcepan :). Świetnie. I bąbelkowe muffinki wyglądają pysznie!

Anucha pisze...

Bąbelkowe muffiny i zielone jabłuszko-wyglądają niezwykle apetycznie.Zapewne przyszłam tu zbyt późno i mi już nic nie zostało:(. Ale kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi.
Pozdrawiam serdecznie:)

Kasia pisze...

Fajna ta jabłuszkowa dekoracja :-)

Moja mama kupiła tą książkę i czyta ją już miesiąc. Rozmawiałam też z koleżanką, która próbowała przebrnąć i powiedziała, że jest tak koszmarnie nudna, że nie da rady nawet przeczytać pół strony. Skutecznie mnie zniechęciłyście :-) Uściski!

Justinek pisze...

Ale napowietrzone te babeczki! Jak czekolada "bąbolada" :))

Smaczny Dom pisze...

Po pierwsze - muffinki: ja bym na Twoim miejscu wyslala te muffinki do Apple;) jestem ciekawa reakcji:)hahaha:)
ps. Jestem pod wrazeniem wykonania a jednoczesnie rozumiem te pasje:) Tak trzymaj!!

Po drugie ksiazka: nie czytalam. Sama mam 30 lat, duzo pracuje, podrozuje robie 100 rzeczy naraz i mam wzloty i upadki....statystycznie mnie ujmujac - powinna taka ksiazka lub setka podonych ksiazek byc w mojej torbie..ale jednak nie. One mnie smiesza i szkoda mi pieniedzy..a film? jak bedzie w TV..to sobie obejrze, przy herbacie i ciastku:)
Ale jednoczesnie rozumiem ich fenomen..bo przeciez to jest dorosla forma bajki dla kobiet, nieprawdaz?

Unknown pisze...

Śliczne te muffinki. Bardzo podoba mi się to 'bąbelkowania'- tak jakbyś dodała oranżady do nich ;)

A co do "Jedz, módl się, kochaj" - ja widziałam film i go nie polecam.. Bardzo się zawiodłam i miałam nadzieję,że książka będzie lepsza, a tu taka recenzja...

P.S. Dziękuję za pozytywne odczucie dotyczące mojego bloga i zapraszam serdecznie do częstszych wizyt :)

Pozdrawiam! Iwona

Asia pisze...

Hmm, czyli na film nie bardzo warto się wybierać? Aż chyba was posłucham i chętnie nie pójdę ;)
Domku - o, tak tak, dokładnie, przy herbacie i ciastku! Niektóre filmy faktycznie nadają się raczej do oglądania w telewizorni.

ewelajna Korniowska pisze...

A ja książkę przeczytałam. Początek taki sobie, ale były wakacje, a miałam tylko tę książkę, więc czytałam dalej. Część Włoska bardzo fajna, część jogowa jakaś przegięta, a ta o miłości... już nawet nie pamiętam, bo "umkła"... W każdym razie nie porwała mnie, ale przez nią chciałabym spróbować tych pysznych włoskich lodów, bo zachwalane były o niebiosa.
Jabłuszkowe muffinki bardzo wesołe, a po przekrojeniu jak czekolada z bąbelkami:)

Asia pisze...

Ewelajna, a ja jadłam te lody! :) Prawdziwe włoskie lody, w megawielkim waflu, jeszcze w Rzymie w lodziarni, że jak się zapytasz Włocha gdzie na lody, to ci kazdy jeden powie, że pod Panteon - tam sa najpyszniejsze :)

aga pisze...

sliczne muffinki:) chetnie bym sie poczestowala, ale pewnie juz nie ma:( wiec musze sobie upiec:)
Pozdrawiam:)

Anonimowy pisze...

Jestem w trakcie czytania, utknęłam na Bali ;) początek - fatalny, nie do przebrnięcia wręcz, ale postanowiłam wytrwać. Włochy - całkiem ok. Część z Indiami to jakaś masakra, po prostu nie dało się tego czytać. I po Indiach utknęłam. Pierwszy raz czytam książkę z literatury kobiecej tyle czasu! Już trzy miesiące mi zeszło, a jeszcze nie skończyłam, bo jak mam po nią sięgnąć, zawsze wybieram coś innego.

Asia pisze...

Ja też jej zmęczyć nie mogłam. I cieszyłam się jak głupek, kiedy przebrnęłam.

Kaś pisze...

lubię Apple. swojego macbooka i ipoda nie oddałabym za żadne skarby :)
mufiinki apple to moje "must do" :D no i w końcu posmakuję marcepanu, bo nigdy nie miałam przyjemności

Prześlij komentarz

Related Posts with Thumbnails